مقالات و مدارک

مقالات زیر شما را در پناهندگی کمک میکند لطفا مطالعه فرماید!

این گزارشات را برای وکیل و یا قاضی خود برسانید!

گزارش کمیساریایی عالی سازمان ملل UNHCR

پناهنده کیست؟
مفهوم پناهنده برای اکثر مردم آشنا است. تصور عمومی در مورد پناهنده این است که: پناهندهکسی هست که جانش به نسبت یک فاجعهی طبیعی و یا سکونت در نواحی جنگ زده در خطر است و او مجبور به فرار است. یک مثال تاریخی که باعث شد در دوران جنگ دوم جهانی، جمع کثیری از مردم مجبور به ترک کشور شان شوند، کشتار جمعی در کشور رواندا در خلیج بالکان بود. و این برداشت عمومی تا زمان درازی در فرهنگ و جامعه يي ما مورد قبول عام قرار داشت.
تعریف قانونی، حقوقی و اجتماعی پناهنده:
تعریف بسیار متداول از مفهوم ”پناهنده“ از نگاه و جایگاه قانونی از کنوانسیون جنوا در سال 1951 میلادی بر گرفته شده است و این کنوانسیون از سوی 147 کشور جهان امضا شده است. کشور اتریش از جمله اولین کشورهای است که در سال 1955 کنوانسیون جنوا را امضا نموده است. این 147 کشور در زمینهی پناهندگی این را حق قانونی یک انسان میداند که, کشورش را آن زمان حق دارد ترک کند: که او به لحاظ مشکلات نژادی، مذهبی، ملیتی، وابستگی به سازمانهای خاص اجتماعی و یا عقاید سیاسی مورد تعقیب قرار بگیرد.
به غیر از این تعریفی بالا که از سوی امضا کنندگان قرارداد ژنوا صورت گرفته است تعاریف دیگری نیز از مفهوم پناهگزینی وجود دارد که در اکثر قراردادهای جهانی درج شده است. توافقنامهی دومی به شکل خاص در مورد کشورهای افریقای به اجرا درآمده است که مشخصات مخصوص پناهندگان کشورهای افریقای را تنظیم میکند و از سوی 45 کشور جهان امضا شده است. به همه معلوم است که سطح نقض قوانین حقوق بشری در کشورهای افریقای بسیار بدتر از سایر کشورهای جهان میباشد. به همین سبب است که مردم این قاره از نگاه حقوق پناهندگی مزایایی خاصی را دارا میباشد و این موارد خاص در این توافقنامه درج شده است.
مورد سوم ”اعلامیه يي کارتاجنا (Cartagena)“ که در خصوص شرایط پناهندگی اتباع کشورهای امریکای مرکزی به امضای 35 کشور جهان و از جمله کشور پاناما و مکزیکو رسیده است. تمام این قراردادها در مجموع مشخصات یک پناهنده را در نهایت، در یک تصور زیربنایی از: شخصی که مجبور شده بنا برملحوظات خاصی کشورش را ترک کند و به یک کشور بیگانه رو آورده باشند.
اما باید در نظر داشت که تنها پناهندگان نیستند که کشورشان را ترک میکنند. در دهکدهی جهانیِ امروز بسیاری از مردمان دیگر نیز مجبور هستند که کشورشان را ترک کنند و راه هجرت را پیش بگیرند و در جستجوی امکانات بهتر زندگی به دیار بیگانه راه بیابند. مهاجرت بیرون از مرزهای کشوری و یا در درون کشور خود، برای بسیاری از کشورهای جهان امروزی یک حقیقت شناخته شده است.
در مباحث عمومی همیشه بحث بر سر تفاوت یک ”پناهنده“ و یک ”مهاجر“ جریان دارد: یک پناهنده به خاطر حفظ جانش کشورش را ترک میکند. در مقابل مهاجرین و گروپهای متحرک دیگر، اکثرا یک تصمیم مشخص دارند و بخاطر دلایل اقتصادی و شرایط بهتر زندگی سر به راه گذاشته اند. به شکل آشکار دیده میشود که یک فرد مهاجر حق انتخاب شرایط زندگی بهتر را دارد و از این رو کشورش را ترک میکند ولی برخلاف آن یک پناهنده حق انتخاب کشور مقصدش را ندارد.

Foto: Pixabay

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *